Δεξιός Στρατιώτης

Ο αγώνας του Πάνου Ρούτσι οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου νίκη εναντίον ολόκληρου του μηχανισμού της ΕΡΕ. Ένας απλός λαϊκός άνθρωπος , ένας χαροκαμένος πατέρας, με εκατομμύρια πολίτες να του βαστάνε το χέρι, να μην λησμονούν την τραγωδία που βιώνει. Ένας λαός, μια ψυχή, μέχρι την αλήθεια, όπως έγραψε και ένας απλός περαστικός στο τετράδιο ευχολογίων του Πάνου Ρούτσι στο Σύνταγμα.

Αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να ισχύει και για τους (παρα)κρατικούς μηχανισμούς της ΕΡΕ. Θορυβήθηκαν, ταράχτηκαν, λοιδόρησαν την μάχη στο σύνολό της, σκύλευσαν νεκρούς και τους δοκιμασμένους, από την εγκληματική τους συμπεριφορά, γονείς. Παραταύτα, το ακροδεξιό ακροατήριο το οποίο καιρό τώρα προσπαθούν να ερεθίσουν, στην όψη της δημοσκοπικής κατάρρευσης που αναδεικνύουν οι πρόσφατες μετρήσεις, δεν συγκινήθηκε. Βρήκαν έναν άλλο τρόπο όμως, ή τουλάχιστον νόμισαν πως βρήκαν.

Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Ή το μνημείο του Δεξιού Στρατιώτη όπως θα μπορούσε να μετονομασθεί μετά την νέα νομοθετική διάταξη που έφερε το κυβερνητικό λεφούσι , με το προσωπείο της προάσπισης της ιστορικής χροιάς τόσο του μνημείου όσο και του περιβάλλοντα χώρου. Το ακροδεξιό κοινό συγκινήθηκε πράγματι ως ένα βαθμό με την ρητορική και το διακύβευμα, τόσο του κόβει άλλωστε, για να είμαστε δίκαιοι και επιεικείς. Δεν δύναται να αντιληφθεί την βαθιά υποκρισία, τον πολιτικό οπορτουνισμό, που ελλοχεύει πίσω από μια τόσο αχρείαστη και συνάμα διχαστική πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Αχρείαστη, διότι με λίγες εξαιρέσεις την εποχή των μνημονίων και τις ημέρες του δημοψηφίσματος το 2015( ρωτήστε τους σημερινούς κυβερνώντες) , ουδέποτε το μνημείο αντιμετώπισε οποιαδήποτε μορφή απειλής ή βεβήλωσης.

Διχαστική διότι για άλλη μια φορά η κυβέρνηση επιδιώκει για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους να δημιουργήσει εθνικά δίπολα, στα οποία ο δεξιός είναι ο θεοσεβούμενος πατριώτης αγωνιστής που έδωσε την ζωή του και ο αριστερός ο ληστοσυμμορίτης κομμουνιστής που υπακούει στην μαμά Ρωσία , και που σιχαίνεται την Ελλάδα.

Ο Άγνωστος Στρατιώτης, όλοι αυτοί οι αγωνιστές που τον αντιπροσωπεύουν, εκπροσωπούν το κομμάτι του λαού που μόχθησε για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Δικαιοσύνη και Λαϊκή Κυριαρχία ανά τους αιώνες από όλα τα μετερίζια. Σε πολέμους, σε συνδικάτα, σε πανεπιστήμια, σε δρόμους.  Δεν εκπροσωπούν πατριδοκάπηλους, ούτε πολιτικούς οπορτουνιστές, ούτε εθνικιστές.