Πάντα σε ένα έγκλημα υπάρχουν τα θύματα, οι δράστες και πάνω απ’ όλα οι φυσικοί αυτουργοί, αυτοί δηλαδή που με τις υπόγειες δράσεις συμβάλλουν στην δημιουργία ενός νομοτελειακού χαρακτήρα στο έγκλημα. Το έγκλημα δεν είναι άλλο από το ναυάγιο ανοικτά της Πύλου, με τους 78 νεκρούς και τους εκατοντάδες αγνοούμενους. Οι δράστες είναι οι « δουλέμποροι» και το Ελληνικό λιμενικό σώμα, όπου οι μεν πρώτοι τους οδήγησαν στον θάνατο αντιμετωπίζοντάς τους ως πορτοφόλια, το δε ελληνικό λιμενικό οδήγησε για τα καλά αυτούς τους ανθρώπους στον πυθμένα του Αιγαίου, πνίγοντας κάθε έννοια αλληλεγγύης και σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πάντα όμως, σε κάθε υπόθεση, ο φυσικός αυτουργός φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη. Και ο φυσικός αυτουργός εν προκειμένω δεν είναι άλλος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ο κατά τα λεγόμενα τόσο δημοκρατικός και προοδευτικός θεσμός που έχει ελευθερώσει τους μηχανισμούς των αγορών και της αγοράς της εργασίας, ώστε εντός ΕΕ να γίνεται πανεύκολη η μετανάστευση. Αυτός ο αλληλέγγυος φορέας που το 2016, μόλις είχε καταλαγιάσει η προσφυγική κρίση, που ως εκ του θαύματος ξεκίνησε από παρεμβάσεις της Δύσης στην Ανατολή, διεύρυνε τις αρμοδιότητες του Frontex, κάνοντας αυτόν (τυπικά) επιτηρητή των θαλάσσιων συνόρων πέριξ της Ελλάδας και όχι μόνο. Ο οποίος επιτηρητής, στην πραγματικότητα είχε ως αρμοδιότητές του την συνεργασία με τις τοπικές αρχές για την διενέργεια των περιβόητων pushbacks, που οδηγούν σε ψυχές στον πάτο του Αιγαίου.
Αλλά η εγκληματική πολιτική της ΕΕ, διότι περί τέτοιας πρόκειται, στην πραγματικότητα πηγάζει από μια φασίζουσα νοοτροπία που τη διέπει γύρω από την μη ανοχή στην διαφορετικότητα. Βλέπετε, ο κορμός των οικονομικών συναλλαγών μεταξύ ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας, όσον αφορά τις μεταναστευτικές/προσφυγικές ροές, δεν είναι η διασφάλιση όσων δικαιωμάτων (των μεταναστών) απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις. Ήταν, και είναι, στην πραγματικότητα να διασφαλιστεί πως αυτός ο όλεθρος δεν θα ακουμπήσει τα μεγάλα κράτη-μέλη της ΕΕ. Είναι αναμφισβήτητο πως δεδομένων των βεληνεκών τους, οι μεγάλες δυνάμεις απορρόφησαν πολύ μικρό ποσοστό του μεταναστευτικού κύματος, στο οποίο μάλιστα συγκαταλέγονταν άνθρωποι που οι τοπικές αρχές τους επέλεξαν επί τούτου, σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και της οικονομίας.
Οι εγκληματικές ευθύνες όμως βαραίνουν και τους ελληνικούς θεσμούς και δη τις κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση των hot-spots από την μία, που καταπατούσε κάθε έννοια αξιοπρέπειας, σεβασμού και ελπίδας, η δολοφονική κυβέρνηση των pushbacks και των ναυαγίων από την άλλη. Όπως προαναφέρθηκε, σε αγαστή συνεργασία με τον Frontex, οι ελληνικές δυνάμεις «αλιεύουν» την τοποθεσία των «δουλεμπορικών». Η συνέχεια βασίζεται σε 2 σενάρια, είτε οι ελληνικές αρχές κάνουν pushback αφήνοντας καταμεσής του πελάγους ανθρώπους και οικογένειες στην τύχη τους, είτε, όντας σε εντεταλμένη υπηρεσία, τους πνίγουν. Και όποιο σενάριο από τα δύο να γίνει πράξη, αυτό καταδεικνύει την ευθύνη της Δύσης και των ελληνικών αρχών για τις χαμένες ψυχές. Κανείς δεν θα καταδικαστεί, αλλά ΕΕ-Ελλάδα-Frontex-Τουρκία και όλοι οι εμπλεκόμενοι δυτικοί φορείς, είναι εγκληματίες και υπόλογοι στην ανθρωπότητα.
Πτυχιούχος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πα.Πει.