H σκακιέρα του Εμμανουέλ Μακρόν

Με το πέρας των ευρωεκλογών και της μεγάλης ήττας της Αναγέννησης του Μακρόν ( ή της μεγάλης νίκης της Συσπείρωσης της Λεπέν), ο Γάλλος πρόεδρος ανακοίνωσε άμεσα την διάλυση της εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη νέων βουλευτικών εκλογών ( όχι προεδρικών) , μόλις δύο χρόνια μετά την προηγούμενη αντίστοιχη διαδικασία. Με δεδομένη την εκλογική πρωτιά της Λεπέν και σε συνδυασμό με τον καταποντισμό του Μακρόν, έκανε εντύπωση σε αρκετούς αναλυτές το γεγονός πως πάρθηκε μια τέτοια απόφαση με σχεδόν νομοτελειακό αποτέλεσμα , φαινομενικά. Η επιλογή του προέδρου Μακρόν στην πραγματικότητα όμως αποτελεί μια απόφαση που δύναται να γεννήσει ροκαμβολικές εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας για δύο απλούς λόγους. Εξελίξεις που προφανώς μπορούν να δώσουν ανάσα στον Γάλλο πρόεδρο.

Πρώτον, το σύστημα διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών. Αυτό περιλαμβάνει δύο γύρους , όπου στον δεύτερο προφανώς προκρίνονται οι 2 πρώτοι για την δημιουργία είτε σχετικής είτε απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με την εθνοσυνέλευση να αποτελείται από συνολικά 577 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.

Δεύτερον, η κοινή κάθοδος της αριστεράς στις εκλογές. Όπως προαναφέραμε, το σύστημα διεξαγωγής των βουλευτικών εκλογών δημιουργεί κομματικούς συνασπισμούς, ήτοι γάμους συμφερόντων,  με την αριστερά στην Γαλλία να θεσπίζει το « Λαϊκό μέτωπο» αποτελούμενο από τους κατά πολύ ανεβασμένους εσχάτως Σοσιαλιστές του Γκλίξμαν, την Ριζοσπαστική Αριστερά του Μελανσόν, τους Πράσινους και τους Κομμουνιστές.

Ένα μείγμα των δύο προηγούμενων παραγράφων είναι η ουσία της σκέψης του προέδρου Μακρόν, σε συνδυασμό με τις σοσιαλδημοκρατικές ροπές που εμφανίζει ο μετριοπαθής Γκλίξμαν. Ο πρόεδρος γνωρίζει ότι δεν θα προκριθεί καν στον δεύτερο γύρο τον βουλευτικών, με τον Συναγερμό της Λεπέν και το Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς να είναι οι βέβαιοι νικητές του πρώτου γύρου. Παράλληλα γνωρίζει πως το κόμμα του θα βρεθεί πέριξ του 17-18%, θα φλερτάρει δηλαδή με το τους 130 βουλευτές, πολύ μακριά από τους 280 που χρειάζεται για την απόλυτη πλειοψηφία. Ακόμα , δεν λησμονεί πως η Λεπέν θα είναι η νικήτρια, με έναν ποσοστό γύρω στο 32-33 %, που θα της εξασφαλίσει βέβαια 250 και όχι 289 βουλευτές, που είναι το εισιτήριο για την πολιτική γη της επαγγελίας. Και εδώ αρχίζει η σκακιέρα.

Ο πρόεδρος Μακρόν ελπίζει στον Γκλίξμαν των σοσιαλιστών. Ο τελευταίος είναι πολύ πιο κοντά στον φιλελεύθερο Μακρόν παρά στον ριζοσπαστικό Μελανσόν. Θεωρεί πως με ένα ποσοστό της τάξεως του 27-28%, το Λαϊκό μέτωπο θα πιάσει τους 160 βουλευτές. Και κατά αυτό τον τρόπο, αν αφαιρεθεί η ριζοσπαστική αριστερά του Μελανσόν και προστεθούν οι ρεπουμπλικάνοι κέντρο-δεξιοί ( τους οποίους βέβαια γλυκοκοιτάζει και η Λεπέν) θα βρεθεί με το πάνω χέρι. Θα βρεθεί από το πουθενά με την απόλυτη πλειοψηφία στην εθνοσυνέλευση, μιας και δεδομένα οι αριστεροί θα στηρίξουν τον πρόεδρο Μακρόν, δίχως να χρειάζεται να ασκεί πολιτική δια προεδρικών διαταγμάτων. Και ας μην λησμονήσουμε πως μια ενδεχόμενη τέτοια έμμεση νίκη, θα δημιουργήσει τριγμούς εντός των τειχών της Μαρίν Λεπέν, η οποία με φόντο τις προεδρικές εκλογές του 2027, θα έχει να διαχειριστεί άλλη μια ήττα, και μάλιστα μεγαλη.

Κοινοποίησέ το:
Scroll to Top