Η διαδρομή των ιδιωτικοποιήσεων και το μέλλον τους.

Με την τροποποίηση του άρθρου 16 του Συντάγματος από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, άνοιξε για τα καλά ο χορός των ιδιωτικών παρεμβάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ύστερα κιόλας από την εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ με κολλέγια και ιδιωτικά ΙΕΚ «της κακιάς ώρας». Αυτό που μένει να φανεί, είναι το κατά πόσον θα είναι κερδοσκοπικός ή μη ο χαρακτήρας των ιδιωτικών πανεπιστημίων που θα ιδρυθούν, κάτι που όμως αποτελεί αντικείμενο συζήτησης για μεταγενέστερο χρόνο. Επί του παρόντος, με το άνοιγμα της πόρτας της Τριτοβάθμιας για τους ιδιώτες, θα είχε ενδιαφέρον να βολιδοσκοπήσουμε άλλες όμοιες ή αντίστοιχες περιπτώσεις, όπως θέλετε πείτε το, όπου ο ιδιωτικός τομέας είτε «μπήκε» στην αγορά είτε μάλιστα αντικατέστησε τον ρόλο του κράτους δια ιδιωτικοποιήσεων.

Φάκελος ΟΤΕ. Δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά, παρά μόνο ότι άρχισε η σταδιακή αποκρατικοποίησή του το 1996, ενώ σχεδόν ολοκληρώθηκε το 2016, από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα όταν και παρέδωσε στα χέρια ιδιωτών το 5% (σε απόλυτες τιμές) από το συνολικό 6% που κατείχε. Το αποτέλεσμα ήταν, τούτη την στιγμή με δεδομένο το cartel που υπάρχει στον χώρο των τηλεπικοινωνιών, οι κάτοικοι της Ελλάδος να πληρώνουν το πιο ακριβό πακέτο κινητής τηλεφωνίας και ίντερνετ στην Ευρώπη, ξανά σε απόλυτες τιμές, δίχως να λαμβάνεται υπόψιν η μέση αγοραστική δύναμη του Έλληνα καταναλωτή, η οποία και βρίσκεται στο ναδίρ συγκριτικά με τους αντίστοιχους δείκτες κρατών-μελών της ΕΕ.

Φάκελος ΔΕΗ. Το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας έλαβε χώρα το 1999, επί κυβέρνησης Κώστα Σημίτη, δια της δημιουργίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, συμπεριλαμβάνοντας και σχετικές ρυθμίσεις της ΕΕ. Για να μην περιττολογούμε, ελέω των οικονομιών κλίμακας που εφάρμοζε το δημόσιο στην περίπτωση της ΔΕΗ και παρά της εισαγωγή της στο ΧΑΑ, ο ανταγωνισμός ήταν ανεπαίσθητος, έως και το 2010 όπου και ιδρύθηκε ο ΕΣΑΗ, «Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας», ήτοι ιδιώτες .Το 2018 ιδρύθηκε και το χρηματιστήριο ενέργειας, ενώ πλέον το κράτος, από το 2021 δεν κατέχει καμία μετοχή, μια στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το αποτέλεσμα; Κίτρινα, πράσινα, μπλε και πορτοκαλί πανάκριβα τιμολόγια ρεύματος.

Φάκελος ΟΣΕ. Μια πληγή για 57 οικογένειες(και όχι μόνο ) στην χώρα. Το 2017 ιδιωτικοποιήθηκε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έναντι ενός εξευτελιστικού ποσού από την ομόλογη Ιταλική κρατική εταιρία, ένεκα και των μνημονιακών υποχρεώσεων/δυσχερειών. Πέραν της γνωστή τραγικής κατάληξης με το έγκλημα των Τεμπών, ουδέποτε υπήρξε συνεργασία με τον φορέα που είναι υπεύθυνος για το δίκτυο του ΟΣΕ, ενώ ο στόλος συνέχισε να αποτελείται από αμαξοστοιχίες απαρχαιωμένες και δυσλειτουργικές, προκαλώντας πολύ συχνά την οργή του επιβατικού κοινού με καθυστερήσεις, ακυρώσεις δρομολόγιων ή ακόμα και βλάβες καταμεσής της διαδρομής. Μια εμπειρία που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τα ιδιαιτέρως υψηλά κόμιστρα.

Η ιστορία πράγματι είναι φάρσα και επαναλαμβάνεται, κάτι που αποδεικνύει είτε την ανικανότητα ορισμένων να αντιληφθούν την ( νομοτελειακή) ροή των πραγμάτων είτε τον ρόλο που εν γένει πιστά παίζουν. Το πείραμα με την ιδιωτική τριτοβάθμια είναι νομοτελειακό ότι θα αποτύχει. Μια αποτυχία που μακροπρόθεσμα θα σημαίνει σημαντική υποβάθμιση του Δημοσίου Πανεπιστημίου. Μια αποτυχία που θα μετατρέψει την ποιοτική και ουσιαστική εκπαίδευση σε ένα προνόμιο των προυχόντων και των ολίγων.