Η ΑΕΚάρα να νικά, για τα παιδιά εκεί ψηλά

Πέρασαν κιόλας 5 ημέρες από την στυγερή δολοφονία του συνοπαδού μας, του Μιχάλη. Μια δολοφονία που άνετα θα μπορούσε να είχε βρει καθέναν από εμάς αντί του Μιχάλη, ΑΕΚτζή, Παναθηναϊκό , Ολυμπιακό και ούτω καθεξής. Μια δολοφονία που απέκτησε σχεδόν νομοτελειακό χαρακτήρα ελέω της ανικανότητας της ΕΛΑΣ. Και συνεχίζω να πιστεύω σε ανικανότητα και όχι σε δόλο, διότι τότε τα μονοπάτια οδηγούν σε πολύ πιο σκοτεινά κίνητρα που δεν είναι της παρούσης. Ο Μιχάλης ενταφιάστηκε, η οικογένειά του όμως θα συνεχίζει μεν να πονάει, θα συνεχίσει όμως να μάχεται για την μνήμη του ανθρώπου τους, έστω και δικαστικά, ώστε να τιμωρηθούν τα ναζιστικά ελληνικά και κροατικά σκουπίδια. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής : Τι πρέπει να κάνει από εδώ και πέρα η διοίκηση, η ομάδα και ο κόσμος της ΑΕΚ;

Η διοίκηση, κατά την γνώμη μου, οφείλει θεσμικά , σε διεθνές επίπεδο, να αναδείξει την εγκληματική δράση των ΒΒΒ ανά την Ευρώπη, απαιτώντας με κάθε δυνατό και αδύνατο μέσο την παραδειγματική τιμωρία της Ντιναμό. Και οφείλει να το κάνει, διότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια η διοίκηση της κροατικής ομάδας βάζει πλάτες ώστε αυτός ο νεοναζιστικός στρατός να συντηρείται, να εξελίσσεται, να μεγαλώνει, να εξοπλίζεται, να συμμετέχει εν τέλει σε δολοφονικά πεσίματα. Όλα αυτά όμως, πρέπει να γίνουν σε συνδυασμό με την προστασία ( ψυχολογική-οικονομική-νομική) της οικογένειας του Μιχάλη. Δεν μπορεί το δημοσιογραφικό λεφούσι του ΔΟΛ και κάθε λογής εγκάθετου μέσου να αμαυρώνει την μνήμη του Μιχάλη, αναπαράγοντας ψευδείς ειδήσεις περί οπαδικών ραντεβού ή οτιδήποτε. Το πως θα μετουσιώσει αυτά τα συναισθήματα σε δράση, είναι δουλεία της ΠΑΕ και του Μελισσανίδη.

Η ομάδα. Η υπερηχητική ΑΕΚ του Αλμέιδα, δεν ήταν δυνατόν να μείνει ανεπηρέαστη. Ο Πελάδο, μέλη του αγωνιστικού τμήματος και του staff, βρέθηκαν στην κηδεία. Δεν απαιτεί κανείς ντε και καλά η ομάδα να αποκλείσει του Κροάτες. Αυτό που απαιτούμε είναι να δούμε στο βλέμμα των παικτών την σπίθα και την δίψα για « αίμα». Απαιτούμε να παίξουν 180 λεπτά στα κόκκινα και στο 200%. Απαιτούμε όσοι αγωνιστούν, να είναι μουτζαχεντίν. Μόνο έτσι η ομάδα θα τιμήσει την μνήμη του αδικοχαμένου συνοπαδού μας, είτε προκριθούμε είτε όχι. Και θα ήταν ονειρικό, σε γκολ εκτός έδρας, οι παίκτες να δείξουν φανέλες με το πρόσωπό του. Μέσα στο Μαξιμίρ, μέσα στην νεοναζιστική καρδιά τους να καρφωθεί η εικόνα του Μιχάλη.

Ο κόσμος. Και ποιος δεν σκέφτηκε μέσα του τον ρεβανσισμό και την εκδίκηση σε όλους, δράστες και ηθικούς αυτουργούς, Κροάτες και Έλληνες. Και ποιος δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει τους δράστες ο ίδιος, πράττοντας τα δέοντα. Και ποιος δεν θα ήθελε να ξεσπάσει πάνω στην ΕΛΑΣ για την αντικανότητά της. Όλα είναι θεμιτά και λογικά, όμως ακόμα και τώρα προέχει η προστασία της ομάδας μας, όσο μπορεί βέβαια να έχει σημασία μια ομάδα συγκριτικά με την ανθρώπινη ζωή. Οφείλουμε, ως οπαδοί, να μην ανοίξουμε την πόρτα της αιματοχυσίας και των πεσιμάτων. Θα κάνουμε γιγαντιαία ζημιά στην ΑΕΚ μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να φροντίσουμε να μην ξεχαστεί η μνήμη του Μιχάλη αλλά συνάμα στις 19 του μήνα να παραδώσουμε τις αμυγδαλές μας από το πάθος και την ένταση της φωνής μας. Οφείλουμε να είμαστε κυριολεκτικά ο 12^ος παίκτης της ΑΕΚ, ωθώντας την σε πρόκριση. Και προπάντων, κατά την διάρκεια ολόκληρης της χρονιάς, να μην αφήσουμε την παρόρμηση να καταπατήσει την λογική. Στόχος είναι η προστασίας της ΑΕΚ και της ΟΠΑΠ Arena. Και δηλώνω αισιόδοξος πως για άλλη μια φορά, ο λαός της ΑΕΚ θα κάνει αυτό που πρέπει. ΟΣΓΕΑ.